onrustmoment

Hemelse verjaardag

Het is zoals het is

Vorig jaar knuffelde ik haar. Haar stevige wat lamlendige armen om me heen, een kus op mijn natte wang. Tranen. Want we waren zo bewust van het feit dat we het nu nog konden doen. En nu is het weer haar geboortedag en kunnen we niet knuffelen. Een immens grote leegte en net zoveel verdriet laat ze achter. Mijn moeder is er niet bij op haar 62e verjaardag.

Ze was nierpatiënt, hartpatiënt en had borstkanker. Ze overleed een half jaar geleden door een vies rotbeestje, de staphylococcus aureus. Ze had heel veel pech in nog geen twee jaar.

 

Luisteren

Mijn moeder kon heel goed luisteren, zonder haar mening of al te veel advies te geven. Ze hoorde het allemaal aan en dacht er het hare van. Wat er in haar hoofd omging zal altijd een beetje een raadsel blijven, ze vertelde weinig. Des te meer vertelden wij, want ze hoorde het allemaal met liefde aan.

 

En nu wil ik haar zoveel vertellen

Ik wil tegen haar zeggen dat we het goed doen, ook al is ze niet meer bij ons.
Dat papa een prachtig nieuw huis heeft gevonden dat nu al zijn thuis is en dat haar rode stoel, inclusief haar omslagdoek, een plekje heeft gekregen waar ze aan beide kanten naar buiten zou kunnen kijken zodat ze precies weet wat haar nieuwe buren allemaal uitspoken.

Ik wil haar vertellen dat het nieuwe huis van mijn zusje en haar vriend een veilige haven biedt voor haar lieve jongste kleinkind. Dat hij groeit als kool en Laura een echte moeder is geworden.

Ik wil haar zeggen dat mijn kinderen het zo goed doen. Op sociaal vlak, bij de sportclub, op school en gewoon thuis. Dat Bart en ik weer samen werken, dat ik weer voor mezelf ga beginnen, dat ons gezin is zoals het moet zijn. En dat er weer een hondje bij ons woont dat me helpt nog sterker en rustiger worden. Dat ze zich om mij echt geen zorgen hoeft te maken.

Ik wil haar beloven dat we oma, haar moeder, goed in de gaten zullen houden. Dat er goed voor haar gezorgd wordt, zeker ook door haar broer(s) en schoonzus(sen). En dat de dokter haar regelmatig bezoekt.

Ik wil haar zeggen dat we ons allemaal redden, maar dat het echt wel een stukje moeilijker is zonder haar fysieke aanwezigheid.

 

Proost!

Maar lieve mama, ik blijf je alles vertellen, in de hoop dat je me toch nog hoort. In de hoop dat je ook nu weet hoe het met ons gaat en misschien in de hemel een borrel met ons meedrinkt, op je verjaardag. Fijn feestje mam, waar je ook bent.

 

Mijn moeder zei na elk onderzoek, na elke uitslag: “Het is zoals het is.”
En zo is het…

 

17
1 reactie op “Hemelse verjaardag”

  • Jeetje. Tranen schieten in mijn ogen bij het lezen van je mooie verhaal. Je schrijft precies zoals het is. Mooi, en zo verdrietig tegelijk. Heel veel sterkte vandaag. Je mag trots zijn op jezelf, op lau, en alle lieve mensen om jullie heen! Kanjers!
    Liefs Babet

    Beantwoorden

Laat weten wat je ervan vindt!

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.

een concept van creaza.nl
Copyright 2015-2020 - Alle rechten voorbehouden